Χιόνι ερήμου
ένιωσες μέσα σου
όταν έβλεπες
την χορογραφία
του λευκού ανθρώπου
που έλεγχε
κάθε κίνησή του
για να εκφράσει
έναν αόρατο λόγο
με μια εκφραστικότητα
που δεν είχε
καμία σχέση
με τη διαχείριση
του μαύρου
και της σκιάς
αλλά φώτιζε
το μυαλό
του θεατή
που ξαφνικά
έβλεπε
κι αυτός
το πνεύμα
της κίνησης
μέσα στο χορό.