23417 - Δίκαιες διεκδικήσεις
Ν. Λυγερός
Για πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μπορείς να κοροϊδέψεις τους πάντες για τα πάντα, ενώ δεν κάνεις τίποτα και οι πράξεις σου παραμένουν πάντα στα λόγια. Σίγουρα με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τις τεχνικές της ρητορικής, μπορείς να βρεις αθώα θύματα. Αλλά τι μπορείς να κάνεις με δικηγόρους που ξέρουν σε βάθος όλα τα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η πειθώ. Φαντάσου λοιπόν να πρέπει να αντιμετωπίσεις αθώους και δίκαιους, επειδή το σύστημά σου είναι βάρβαρο. Βέβαια αν ήσουν σε άλλες χώρες πιο ανατολικά, ξέρουμε πώς θα είχε εξελιχθεί το θέμα γιατί η ιστορία έχει καταγράψει τους διωγμούς, τα βασανιστήρια, τα εγκλήματα και τις γενοκτονίες των συστημάτων που προωθείς. Μόνο που εδώ έχεις να κάνεις με μια αληθινή δημοκρατία που δεν έχει σχέση με τις σοβιετικές και με μια αληθινή διαλεκτική που δεν έχει σχέση με τον υλισμό. Επίσης όσο εθνομηδενιστής κι αν είσαι, πρέπει να αντιμετωπίσεις το ελληνικό έθνος που σέβεται μόνο και μόνο τους άξιους και κανέναν άλλον. Και η αξιολόγηση δεν επαρκεί για σένα γιατί βρίσκεσαι στην πατρίδα των αξιών που δεν πιστεύει στις αρχές, αν αυτές δεν ακολουθούν τις αξίες, δηλαδή τους άγραφους νόμους που αφορούν αποκλειστικά το πρέπον κι όχι μόνο, και μάλιστα με εκφυλιστικό τρόπο, τα πρέπει που είναι τόσο τεχνητά που καταρρέουν όταν έρχονται αντιμέτωπα με την πραγματικότητα. Έτσι όταν είναι δίκαιες οι διεκδικήσεις πρέπει να υποκύψεις και να αποδεχτείς την αλλαγή που αφορά τελικά τον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν χρειαζόμαστε στην Ελλάδα συστήματα που καταπατούν τους ανθρώπους. Έτσι ο αγώνας των αγροτών είναι ενδεικτικός της κατάστασης. Διότι αποδεικνύει ότι όταν δεν υπάρχει καμία στρατηγική, τα προβλήματα εμφανίζονται με εκθετικό τρόπο. Και η διαχείριση κρίσης, αν δεν γίνει από ειδικούς, καταλήγει σε καταστροφικές λύσεις. Ήρθε η ώρα της αλλαγής πολιτικής, δεν θέλουμε άλλο τη βαρβαρότητα της απραξίας που αφήνει τους δικούς μας να πεθαίνουν.