Αθώος: Γιατί δεν μας βοηθούν οι άλλοι;
Δίκαιος: Δεν ξέρουν.
Αθώος: Να μάθουν! Πόσα άλλα θύματα θέλουν για να μάθουν;
Δίκαιος: Δεν μετρούν τα θύματα…
Αθώος: Γιατί;
Δίκαιος: Ό,τι δεν είναι κοντά τους, δεν υπάρχει.
Αθώος: Είμαστε λοιπόν ένας ανύπαρκτος λαός.
Δίκαιος: Πρέπει να πεθάνει ένας δικός τους για να κινητοποιηθούν.
Αθώος: Αλλιώς δεν θα κάνουν τίποτα;
Δίκαιος: Και σε αυτήν την περίπτωση θα ψάξουν τι να κάνουν…
Αθώος: Μα δεν βλέπουν ότι είναι έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας;
Δίκαιος: Γι’ αυτούς υπάρχει μόνο η κοινωνία πέρα από τη γειτονιά.
Αθώος: Μα αυτό είναι απάνθρωπο…
Δίκαιος: Αυτό χρησιμοποιούν οι βάρβαροι, για να εκτελέσουν ανθρώπους.
Αθώος: Είναι λοιπόν η ίδια η κοινωνία που τους υποστηρίζει.
Δίκαιος: Χωρίς να το αντιληφθεί.
Αθώος: Και δεν αλλάζει;
Δίκαιος: Μόνο μετά τη γενοκτονία κάποιοι θα ξυπνήσουν…
Αθώος: Θεέ μου, τι κόστος για την Ανθρωπότητα!
Δίκαιος: Και την ιστορία της!
Αθώος: Ζουν δίχως ιστορία λοιπόν… Δεν το είχα σκεφτεί.
Δίκαιος: Τώρα το ξέρεις.
Αθώος: Τώρα θα πεθάνω δίχως προσδοκίες.
Δίκαιος: Όχι θα ζήσεις δίχως όνειρα.