Η απάντηση του Υπουργού Παιδείας στην ερώτηση βουλευτή για την εξεταστέα ύλη στις πανελλαδικές όσον αφορά στον αποκλεισμό του κεφαλαίου Γενοκτονίας, δεν είναι μόνο απαράδεκτη, αλλά αποτελεί πράξη βαρβαρότητας, αφού αποκεφαλίζει την Ιστορία μας. Κι αν σκεφτούμε ότι αυτό γίνεται στη διάρκεια της επετείου για τα εκατό χρόνια της γενοκτονίας των Αρμενίων, καταλαβαίνουμε το πόσο ισχυρή θεωρεί τον εαυτό της μία κυβέρνηση που δεν ντρέπεται να συνεχίσει αυτή τη γενοκτονία μνήμης. Διαπράττει ένα έγκλημα ειρήνης. Βέβαια υπάρχει συνοχή με την λεγόμενη θέση ουδετερότητας μεταξύ του θύματος και του θύτη, ξεχνώντας βέβαια ότι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι παίρνει το μέρος του θύτη. Δεν πειράζει όμως γιατί αυτές οι εντολές είναι από τις τελευταίες που θα παρθούν σε αυτό το Υπουργείο, αφού ξεπέρασαν το όριο του ανεκτού κι άρχισαν να μετρούν οι μέρες έως το τέλος της όλης διαδικασίας. Διότι κανένας θεσμός δεν μπορεί να μας επιβάλει να ξεχάσουμε τα θύματα και την ιστορία του. Κανένα Υπουργείο δεν μπορεί ν’ απαγορεύσει σ’ ένα Έθνος να θυμάται. Δεν είμαστε του Κρέοντα αλλά της Αντιγόνης και τέτοιες απαγορεύσεις δεν μας αγγίζουν καν. Σημασία έχει, οι καθηγητές να συνεχίζουν να διδάσκουν το θέμα της Γενοκτονίας γιατί είναι χρέος τους, όχι μόνο απέναντι στην Ιστορία του λαού μας, αλλά της Ανθρωπότητας. Διότι ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να προστατεύουμε τους αθώους από τη βαρβαρότητα, είναι να είμαστε Δίκαιοι, όποιες και να είναι οι κρατικές συνθήκες. Ο Υπουργός Παιδείας θα φύγει λόγω αξιοπρέπειας και το μάθημα θα συνεχιστεί, γιατί είμαστε λαός του Χρόνου που σέβεται τους νεκρούς του και γι’ αυτό έχουμε μέλλον.