Ο ηλίθιος ήξερε μόνο την ουσία
κι ο βασιλιάς την εξουσία.
Ο ηλίθιος προκαλούσε δέος
κι ο βασιλιάς φόβο.
Όταν η κοινωνία τούς συνάντησε
επέλεξε μόνο τον ένα.
Από τότε ο βασιλιάς είναι μόνος
διότι ξέρει ότι κυριαρχεί το ανούσιο,
κι ο ηλίθιος ακόμα πιο μόνος
διότι ξέρει το βάρος της αθανασίας.