Η Κύπρος έχει πέντε κοινότητες: τους Αρμένιους, τους Ελληνοκύπριους, τους Λατίνους, τους Μαρωνίτες και τους Τουρκοκύπριους. Έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα σε επίπεδο εθνικό, διότι είναι όλοι Κύπριοι. Αν λοιπόν συνεχίζουμε να λέμε συνεχώς ότι οι κοινότητες είναι μόνο δύο, ποιον κοροϊδεύουμε; Όταν λοιπόν ακούμε δηλώσεις υποταγής στην Τουρκία από μία κοινότητα κατανοούμε αμέσως ότι δεν έχει καταλάβει, τουλάχιστον αυτός που παρουσιάζεται ως ηγέτης της, ότι η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος κι όχι κάποιο προτεκτοράτο της Τουρκίας. Διότι η συγκατάθεση της Άγκυρας για ένα νέο σύστημα εγγυήσεων, είναι το πιστοποιητικό της σκλαβοσύνης. Η Κύπρος ως ελεύθερο κράτος και μάλιστα δημοκρατικό, δίνει τα ίδια δικαιώματα σε όλους τους πολίτες της και οποιαδήποτε διαφοροποίηση είναι απλώς απαράδεκτη. Αλλιώς πρέπει να είμαστε σοβαροί και να ζητήσουμε μία πενταζωνική πεντακοινοτική ομοσπονδία αν πραγματικά θεωρούμε ότι η βάση του κράτους είναι η έννοια της κοινότητας. Όμως βλέπουμε πως αυτή η ιδέα εκφυλίζει το όλο πλαίσιο. Το μέγεθος της Κύπρου δείχνει ότι όποιος και να είναι ο διαχωρισμός θα είναι αυθαίρετος πρώτον και ασταθής, πράγμα που σημαίνει σε βάθος χρόνου, δεν πρόκειται να υπάρξει σύγκλιση. Έτσι όλη η συμβατική προπαγάνδα δεν έχει κανένα βάθος στρατηγικό. Κατά συνέπεια θα ήταν καλό να εξετάζουμε την επανένταξη των κοινοτήτων στο ίδιο ενιαίο κρατικό πλαίσιο.