Ακόμα και τώρα Έλληνες πολιτικοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ουσιαστικά δεν έχουμε αποθέματα υδρογονανθράκων και κάνουν απαράδεκτες δηλώσεις με ξένα κράτη, τα οποία έχουν και αυτά πρόσβαση στη θάλασσα, ενώ δίνουν την εντύπωση οι δικοί μας ότι ούτε αυτό δεν το ξέρουν. Το να συνεχίζει κάποιος να αναδεικνύει ότι οι υδρογονάνθρακες υπάρχουν μόνο σε μουσουλμανικές χώρες, πρέπει να είναι παντελώς άσχετος με τα ενεργειακά. Αλλά να το επισημαίνει για να αναδείξει ότι υπάρχει συμπληρωματικότητα πρέπει να έχει και ελλείψεις στην ιστορία. Με την Ανατολική Μεσόγειο αναδεικνύεται η Ελλάδα και η Κύπρος, οι οποίες μαζί έχουν την μεγαλύτερη ΑΟΖ στη Μεσόγειο θάλασσα. Επίσης διαθέτουν μαζί 33 θαλάσσια οικόπεδα, πράγμα που σημαίνει ότι πρακτικά έχουν τουλάχιστον τον ίδιο αριθμό κοιτασμάτων-στόχων. Το ενδιαφέρον που υπάρχει όχι μόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο φαίνεται πρακτικά από τον κατάλογο των Projects of Common Interest, αλλά και από τις ξένες εταιρείες, όπως είναι η Nobel, η Delek, η Avner, η ENI, η Kogas, η Total και τώρα η British Group, είναι αποδείξεις μιας πραγματικότητας που φαίνεται να είναι εντελώς άγνωστη σε μερικά υπουργεία, τα οποία τουλάχιστον τυπικά σου δίνουν την αρμοδιότητα να παρακολουθήσεις τι γίνεται στο εξωτερικό. Όμως και πάλι βλέπουμε άγνοια, ακόμα κι αν αυτή είναι δογματική. Πρέπει όμως να απαλλαγούμε επιτέλους από αυτή, γιατί η πραγματικότητα έχει ήδη ξεπεράσει τη σκέψη και τα υποτιθέμενα οράματα μερικών Υπουργείων. Φτάνει πια κι ας περάσουμε επιτέλους στο επόμενο στάδιο.