Λέμε ότι συζούμε
αλλά ποιος όντως
το διαπραγματεύεται
για να σκεφτεί
ότι η ουσία
δεν είναι το ρήμα
που δεν κάνουμε
αλλά το ουσιαστικό
που αποτελείται
από τη συζωή
γιατί ο καθένας
ζει με τους άλλους
ως εγώ
ενώ είναι άλλος
και μόνο
όταν αντιληφθεί
ότι είναι μάλιστα
ο άλλος άλλος
ενεργοποιεί
αυτήν την έννοια
μόνο και μόνο
επειδή είναι πια
εξωπραγματικός
αφού δημιουργεί
το μέλλον.