Όταν επίσημα διαπράττεις ένα αδίκημα, ενώ υπάρχει νόμος, είσαι αυτουργός. Κι όταν αυτό το αδίκημα αφορά την Παιδεία, ποια έκφραση θα ήταν καλύτερη από το αυτουργός Παιδείας. Διότι προσπαθείς με τον ρόλο σου να επηρεάσεις τη νεολαία που είναι θεσμικά υποχρεωμένη ν’ ακολουθήσει το πρόγραμμα, δηλαδή να μην ξέρει πια τι σημαίνει Γενοκτονία των Ποντίων και τώρα να σ’ ακούει επίσημα να λες ότι δεν πρόκειται για γενοκτονία καν. Δεν ενδιαφέρει τους Έλληνες του Πόντου αν καταλαβαίνεις τον πόνο τους, αν νιώθεις τα βάσανα που πέρασαν και μάλιστα αδιαφορούν. Το μόνο που έχει σημασία είναι να μην προκαλείς νοθεία στα αποτελέσματα που πέτυχαν από το 1994 και μετά. Διότι πρέπει στη συνέχεια να μας εξηγήσεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο του εξατάξιου διανοούμενου με επιστημονική άποψη ότι ούτε η Γενοκτονία των Αρμενίων, την οποία αναγνωρίσαμε το 1996, είναι όντως γενοκτονία. Στο κάτω κάτω της γραφής οι ακροδεξιοί της Τουρκίας μας λένε ότι είναι οι Αρμένιοι που διέπραξαν τη γενοκτονία. Κι όμως στο Πανεπιστήμιο υπάρχουν πτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες με θέμα τη Γενοκτονία. Αλλά πού να στα λέω, πώς να τα ξέρεις όλα αυτά; Το πρόβλημά σου είναι ότι οι γενοκτόνοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και δεν μας γενοκτόνησαν όλους. Έτσι τώρα οι επιζώντες, οι απόγονοι, η συνέχεια της ιστορίας έρχεται να σου υπενθυμίσει πράγματα που δεν πρόκειται να ξεχάσουν κι ας μην τα έβαλες στο πρόγραμμα, γιατί δεν είναι μόνο ύλη αλλά η ενέργεια ενός λαού που έχει μέλλον γιατί έχει παρελθόν ανθρώπινο.