Όλο και περισσότεροι είναι οι άνθρωποι αρμενικής καταγωγής που παίρνουν την ταυτότητα της Δυτικής Αρμενίας, διότι αντιλαμβάνονται ότι είναι ένας τρόπος πρακτικός να σεβαστούν τις ζωές κι όχι μόνο τις υπάρξεις των προγόνων που γενοκτονήθηκαν. Κάθε ταυτότητα της Δυτικής Αρμενίας είναι μια χειροπιαστή πράξη αντίστασης ενάντια στη λήθη της βαρβαρότητας. Και τώρα το βλέπουμε ότι και οι Πόντοι άρχισαν να πληροφορούνται και να παίρνουν τις πρώτες ταυτότητες της περιοχής, διότι και αυτοί έχουν τα ίδια δικαιώματα όχι μόνο ως απόγονοι των κατοίκων της περιοχής, αλλά και ως πολίτες της Δυτικής Αρμενίας. Έτσι ένα όραμα που γεννήθηκε το 1919 σε συζητήσεις στο Παρίσι και υλοποιήθηκε μετά το Σχέδιο Wilson τώρα αποκτά σάρκα και οστά με την ταυτότητα όπου καταγράφεται και η επίσημη σημαία. Και επειδή είναι η κυβέρνηση της Δυτικής Αρμενίας που εκδίδει αυτήν την ταυτότητα, όλοι όσοι είναι αγωνιστές κατανοούν τη σημασία αυτής της πράξης που προκαλεί μια αλλαγή φάσης. Έτσι όσοι πιστεύουν ότι δεν αρκούν οι γιορτές για να ξέρουν τι σημαίνει να είσαι Πόντιος, παίρνουν αυτήν την ταυτότητα που αναγνωρίζεται ήδη στο Παλάτι των Ηνωμένων Εθνών της Γενεύης, όπου η αντιπροσωπεία της Δυτικής Αρμενίας έχει βρεθεί ήδη πολλές φορές. Με αυτόν τον τρόπο κατανοούμε ότι η Δυτική Αρμενία είναι το μέλλον του Πόντου ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο. Κι όσοι δεν πιστεύουν ποτέ ότι αυτό θα γίνει μια μέρα, τώρα βλέπουν ότι είναι ο καλύτερος και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μιλήσουμε για τα εκατό χρόνια της γενοκτονίας. Διότι δεν έχουμε μόνο το βλέμμα στο παρελθόν, αλλά και στο μέλλον του λαού.