Το βλέμμα της γυναίκας
που δεν έχει
τίποτα να χάσει
γίνεται αντιληπτό
στην έρημο
κι αν το φόρεμα
είναι παραδοσιακό
είναι για να φέρει
το χρώμα
στην ώχρα της άμμου
πέρα από τη θάλασσα
όπου το έργο
αλλάζει τις εποχές
ενώ ο Χρόνος
συνεχίζει
με τις ερημίδες
τον αγώνα
της ελευθερίας.