Στις εκλογές, υπάρχει πάντα μια μορφή ενθουσιασμού, διότι ο καθένας βρίσκεται στην κατάσταση του ανθρώπου που έχει ρίξει τα ζάρια για να πετύχει ένα συγκεκριμένο αριθμό, θεωρώντας ότι όλα είναι δυνατά, γιατί όντως υπάρχει η πιθανότητα να γίνει το θεμιτό. Μόνο που μ’ αυτόν τον τρόπο θεωρείς ότι τίποτε δεν εξαρτάται από το παρελθόν και αυτό είναι το πρώτο λάθος. Διότι στην πολιτική, το παρελθόν έχει επιρροή και δεν μπορείς απλώς να το σβήσεις όταν έχουν γίνει σοβαρά λάθη, λες και θα τα ξεχάσουν όλοι. Το θέμα είναι ότι ακόμα και να γίνει αυτό, η ιστορία δεν σταματά την επιρροή της και οι επιπτώσεις παραμένουν. Έτσι οι επιλογές έχουν οι ίδιες μια ιστορία. Με άλλα λόγια, το μέλλον δεν είναι ανεξάρτητο από το παρελθόν και η ιστορία συνεχίζεται. Έτσι το να κοιτάζουμε τις εκλογές με την αθωότητα του παιδιού δεν σημαίνει ότι πρόκειται ν’ αλλάξουν τα δεδομένα. Διότι η ουσία είναι να βγει μια κυβέρνηση κι όχι να υπάρχουν οι εκλογές από μόνες τους ως μια τελική διαδικασία. Έτσι η εκλογική αναμέτρηση είναι μόνο και μόνο μια προετοιμασία, γιατί η δράση γίνεται μόνο μέσω της κυβέρνησης. Και εδώ βλέπουμε όλους όσους αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα πρέπει να λύσει πρακτικά προβλήματα στη συνέχεια και όλους όσους εθελοτυφλούν και θεωρούν ότι θα λυθούν από μόνα τους. Η ουσία του θέματος είναι οι προοπτικές και δίχως στρατηγική και ενέργεια, αυτές είναι τεχνητές και ψευδαισθήσεις, τίποτα άλλο. Πρέπει λοιπόν όσοι αγαπούν την Ελλάδα κι ανήκουν στον Ελληνισμό, να αρχίσουν τη μάχη από τώρα για την απελευθέρωσή μας από αυτή την κατάσταση όχι με λόγια, αλλά με πράξεις.