Όταν δεν θες να υπάρχουν προβλήματα εδώ, πρέπει να τα λύνεις αλλού. Κι αν τα προβλήματα προέρχονται από τη μεταφορά, είναι ακόμα πιο σημαντικό, να λυθούν εξ αρχής κι όχι στο τέλος. Ο πληθυσμός που υποφέρει πρέπει να βοηθηθεί για να παραμείνει στην πατρίδα του κι όχι για να φύγει πιο αποτελεσματικά. Κι όταν παραπονιόμαστε για την καταστροφή των ναών, πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτό γίνεται επειδή ουσιαστικά δεν υπάρχει καμιά αντίσταση. Ένας λαός πρέπει να προσέχει την ιστορία του, αλλιώς θα είναι μετέωρος στο παρόν, γιατί δεν θα έχει παρελθόν. Και αν δεν έχει παρελθόν, πρέπει να μάθει ότι δεν θα έχει ούτε μέλλον. Έτσι άλλοι λαοί που θέλουν να βοηθήσουν αυτόν τον λαό, πρέπει να το κάνουν εκεί πού μένει, εκεί που βρίσκονται αυτοί που καταστρέφονται. Οι δυνάμεις μας πρέπει να δράσουν για να απαλείψουν το πρόβλημα κι όχι για να διαχειρίζονται τις επιπτώσεις του. Αν στην Ελλάδα ερχόταν μία οργάνωση που καταστρέφει τους ναούς μας, το φυσιολογικό θα ήταν να την αφήσουμε να το κάνει κι απλώς να ζητούμε βοήθεια μόνο για το πώς θα διαφύγουμε. Αν ήταν οι δικοί μας ναοί που καταστρέφονταν από άλλους, θα είχαμε την ίδια συμπεριφορά. Αυτό που έχει σημασία λοιπόν είναι ο λαός να μη φοβάται τον εχθρό και την βαρβαρότητα και να παλεύει εναντίον της με όλες τις δυνάμεις του αλλά και με τη συμπαράσταση άλλων λαών που πιστεύουν στον πολιτισμό. Όσο οι άνθρωποι φοβούνται, οι ναοί θα καταστρέφονται και θα φεύγουν. Πρέπει λοιπόν να ενισχύσουμε το ηθικό του λαού που φοβάται για να μπει στην αντίσταση, για να μείνει και να προστατέψει την ιστορία του από την βαρβαρότητα. Αυτή είναι η στρατηγική βοήθεια που παράγει ασφάλεια, για να σέβεται τον πολιτισμό.