Στην Αλβανία, η βάρβαρη καταστροφή της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου δεν έγινε τυχαία και θυμίζει άλλες εποχές όπου αυτές οι πρακτικές ήταν συνηθισμένες. Δεν είναι ένα γεγονός που οφείλεται σε λανθασμένες, αλλά εσκεμμένες κινήσεις. Και το κόλπο του άλλου αγίου είναι καθαρά γελοίο. Η αλαζονεία κρύβει επίσης και μια παράδοση, αφού παλαιότερα με τις συστηματικές καταστροφές των εκκλησιών γινόταν ταυτόχρονα και ένα λαθρεμπόριο στο εξωτερικό με τις εικόνες. Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ακόμα και η οικογένεια του πρωθυπουργού της Αλβανίας έχει κατηγορηθεί μέσω του προσώπου του πατέρα του για τέτοιες καταδικαστέες πράξεις εναντίον του Χριστιανισμού. Έχουμε δει και σε άλλες περιοχές του κόσμου βαρβαρότητες τέτοιου τύπου και δεν πρόκειται να κλείσουμε το στόμα μας διότι ξέρουμε ότι αλλιώς θα συνεχιστεί η ίδια μεθοδολογία. Αντιθέτως λοιπόν και για την Αλβανία που είναι χώρα δημοκρατική και μάλιστα υποψήφια για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι άκρως απαράδεκτη αυτή η πράξη βαρβαρότητας. Δεν πρόκειται να σωπάσουμε για αυτό το θέμα όσο δεν έχει αποκατασταθεί η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και δεν είναι λόγια χωρίς σκέψη που θα μας εμποδίσουν γι’ αυτόν τον αγώνα αφού ξέρουμε ποιο είναι το πρέπον. Αυτή η εκκλησία δεν είναι μία, αλλά ένα παράδειγμα αντίστασης που πρέπει να δείξει σε όλους τι πρέπει να γίνει για να μην υπάρξει επανάληψη αλλά για να γίνει και η απαραίτητη διόρθωση έτσι ώστε αυτό το γεγονός να μετατραπεί σε μια τοπική καταστροφή που δεν θα έχει άλλες επεκτάσεις αλλού κι άλλες επιπτώσεις σε άλλους τομείς των σχέσεών μας.