Όλα ήταν ανάποδα
με μια βαρύτητα ανατρεπτική
αφού άγγιζε τις δύο πλευρές
όλα ήταν θέμα επιλογής πώς θα σταθείς
κι όταν άρχισαν οι πυροβολισμοί
όλα έγιναν επιτρεπτά
αφού οι εχθροί ήταν περισσότεροι
και σημάδευαν παντού
για να τους εξοντώσουν
δίχως βέβαια να ξέρουν ποιοι ήταν
αλλά δεν θα αργούσαν να το μάθουν
με την αντεπίθεση
τότε και οι τοίχοι άρχισαν
να βγάζουν κραυγές πόνου
με τις σφαίρες που δεχόταν
ήταν μόνο δύο για να γίνουν ένα ακαταμάχητο
και οι εχθροί πετάχτηκαν παντού
όμως οι στόχοι είχαν κλειδωθεί
και οι δύο άρχισαν το τέλος
σαν να ήταν η αρχή της επανάστασης
οι σφαίρες τους έπεφταν σαν τη βροχή
της διπλής βαρύτητας δίχως έλεος
μέχρι να μείνουν μόνοι τους
ανάμεσα στα πτώματα των εχθρών που τους έμαθαν.