Αφού τόσα χρόνια ο μηδενισμός προσπαθεί να μηδενίσει τα πάντα λέγοντας ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ένα φιλελεύθερο καθεστώς, ότι δεν υπήρχε αντίσταση εκ μέρους μας, ότι ζούσαμε με μια φιλική χαρά, ότι η Φιλική Εταιρεία ήταν παράνομη και δεν έκανε τίποτα, ότι η Εθνική Επανάσταση δεν οδήγησε πουθενά, ότι δεν είχαμε ήρωες κι ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν επικίνδυνος για μας, πώς θες τώρα να μπορεί να ανταπεξέλθει στην πραγματικότητα, αφού όλο του το παρελθόν είναι πλαστό; Τι να σου μείνει όταν έχεις σπάσει όλες τις ρίζες σου για να φανείς σαν τους άλλους, για να μοιάζεις με τους άλλους. Μόνο που ξέχασαν ότι οι άλλοι δεν ξέχασαν τίποτα… Είναι σαν το παιδομάζωμα. Ακόμα και όταν σε μάζευαν με βίαιο τρόπο, για να σε αλλάξουν, ποτέ δεν αποκτούσες όλα τα γνήσια χαρακτηριστικά των βαρβάρων. Πάντα σε θεωρούσαν κατώτερο ακόμα κι αν γινόσουνα γενίτσαρος. Βέβαια όταν μπερδεύεις τη σχέση με τον βιασμό, πώς να έχεις άποψη για την έννοια της ελευθερίας. Όταν δεν μπορείς να αποδεχτείς ότι οι Φιλέλληνες ήταν Ευρωπαίοι και πάλεψαν με τους Έλληνες για να συνεχιστεί η Εθνική Επανάσταση, πώς μπορείς να πεις κάτι που να είναι αλήθεια, δίχως να εκτεθείς. Αφού δεν είσαι ικανός ν’ αποδεχτείς ότι γεννήθηκε τότε σταυροφορία κατά της βαρβαρότητας, τι να πεις για την ιστορία, αφού δεν πέθανε τελικά.