Αν δεν μπορείς να δεις το χρώμα του αοράτου, αν δεν μπορείς να ανακαλύψεις το χρώμα των χαμαιλεόντων όταν δεν είσαι σε κάποιο περιβάλλον, αν δεν μπορείς ν’ αντιληφθείς ότι είναι η νοημοσύνη, πώς θες να σκεφτείς την πολυχρωμία που δεν είναι χρώμα; Αν η νοημοσύνη είναι εμπόδιο για σένα, πώς θες να περάσεις στα στάδια της σκέψης και της συνείδησης; Αν κοιτάς μόνο πώς θες να βλέπεις; Αν εξετάζεις μόνο την υποδομή, δίχως να μελετάς τη δομή, πώς θα συμπεριφερθείς, όταν σου αποκαλύψουν την υπερδομή; Αν δεν είσαι έτοιμος να εξελιχθείς, γιατί φωνάζεις; Η αντίδραση δεν είναι αντίσταση. Η πορεία δεν είναι ανέλιξη. Ο αγώνας δεν είναι μάχη. Κι εσύ γυρνάς ακόμα στην παιδική χαρά, για ν’ αρπάξεις ψήφους. Χρειάζεται άλλο επίπεδο για να δεις, την εμβέλεια του Ελληνισμού, τη μεγαλοπρέπεια της Ελλάδας, το απέραντο γαλάζιο. Δεν ωφελεί σε τίποτα η μιζέρια. Δεν έχει νόημα η ύβρις δίχως σκοπό. Είμαστε εδώ ως μαθητές και μαχητές του Χρόνου. Αντέχουμε αιώνες με την πολιορκητική και δεν δίνουμε καμία σημασία σε αυτά που θεωρείς απαραίτητα, γιατί δεν είμαστε του μηδενισμού, αλλά της Ανθρωπότητας.