Το παίγνιο Hex, πιο απλό από το Go, επειδή επιλέγουμε την αλυσίδα κι όχι την περιοχή, είναι ένα καλό παράδειγμα της ανθεκτικής έννοιας της τοπολογικής συνεκτικότητας, όπου ο στόχος δεν εξηγεί τη μεθοδολογία και μάλιστα επιτρέπει και την πλάγια σκέψη μέσω της στρατηγικής. Ακόμα και ως παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, δίνει τη δυνατότητα να δούμε επί του πρακτέου τη δύναμη των στρατηγικών θέσεων σε σχέση με τις τακτικές επαφές. Στη συνέχεια αναδεικνύει τα κυρίαρχα και τα κρίσιμα σημεία των θέσεων για να περάσει η αλυσίδα. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να δούμε ότι μια γραμμική σκέψη δεν πετυχαίνει τον στόχο γιατί είναι τοπική κατά συνέπεια σε αυτό το πλαίσιο, προβλέψιμη. Αυτό γίνεται βέβαια σε μια διαπραγμάτευση χωρίς θεμέλια. Ενώ μια στρατηγική διαπραγμάτευση θα βασιστεί στα θεμέλια και θα χτίσει ανάλογα με τις δυσκολίες που θα ξεπεράσει πολυτοπικά, την αλυσίδα της συνεκτικότητας, αφού γνωρίζει ότι υπάρχει το θεώρημα του Brouwer και η απόδειξη του τερματισμού του Nash. Έτσι η πρωτοβουλία έχει τεράστια σημασία απλώς δεν πρέπει να αφορά μόνο μερικά γραμμικά μέτρα, για να επιτευχθεί ο ποθούμενος στόχος στη διαπραγμάτευση.