Όλα άλλαξαν ξαφνικά.
Ήρθε και το απέραντο γαλάζιο ακόμα και λαβωμένο.
Ο λαός είδε τις πρώτες αχτίδες φωτός.
Δεν ήταν πια μια ριζοσπαστική κίνηση του συστήματος
μα μια καινοτόμα πράξη των Ελεύθερων.
Ο χώρος έγινε Χρόνος για να ζήσει η αντίσταση.
Η κατοχή του συστήματος είχε ρωγμές.
Και μέσα στο διαμπερές φάνηκε το φως
όλο και πιο λευκό, όλο και πιο γαλάζιο
γιατί έφερνε μαζί τη σημασία του Ελληνισμού
Κι ο σταυρός με της λωρίδες άλλαξαν το τοπίο.
Έφυγε η ομίχλη των ημερών της νύχτας.
Τα αστέρια είχαν φέρει τον ήλιο από την επόμενη μέρα.
Ήταν η πρώτη φορά που χαμογελούσαν οι Ελεύθεροι.
Η αναδίπλωση είχε αρχίσει
και δυνάμωνε όλο και περισσότερο.
Το σύστημα είχε μετατραπεί σε σκιά
για να διαταράσσει έστω κι ένα κομμάτι της νύχτας.
Αλλού ο ήλιος της ημέρας δεν σταματούσε
την πορεία του.
Τότε έγινε η έπαρση της σημαίας από τους Ελεύθερους.