Αυτό που έχει σημασία τώρα δεν είναι οι εναλλακτικές τακτικές και αναλύσεις σεναρίων του παρελθόντος για να δικαιολογήσουμε την παρουσία μας στο πολιτικό γίγνεσθαι, αλλά να βρούμε εποικοδομητικές στρατηγικές που χτίζουν μια πορεία για την πατρίδα μας. Εξασφαλίσαμε το γεγονός, μετά από περιπέτειες βέβαια, ότι ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, όμως αυτό δεν επαρκεί για τη συνέχεια. Δεν αρκεί ν’ ανήκουμε πρέπει να έχουμε και ένα ρόλο, μια δράση, μια στρατηγική εθνική. Σε αυτό βοηθάει η γεωπολιτική και η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του κόσμου στον τομέα των υδρογονανθράκων offshore. Αυτό από μόνο του παίζει τεράστια σημασία, αφού έχουμε έμπρακτα να κάνουμε με την Κύπρο, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Το θέμα των στρατηγικών κοιτασμάτων δεν είναι μία λεπτομέρεια αφού είναι ικανό να μας κατατάσσει στις χώρες πηγές και όχι μόνο περασμάτων. Πρακτικά, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση παροτρύνει από το 2013, μέσω του Eυρωκοινοβουλίου την ανάπτυξη και την ανάδειξη των αυτόχθονων πηγών ενέργειας για να ελαχιστοποιήσει, κατά το δυνατόν, την ενεργειακή εξάρτηση και να βελτιστοποιήσει την ενεργειακή ασφάλεια μέσω της ποικιλίας, είμαστε σε θέση να παίξουμε ένα γεωοικονομικό ρόλο μεγάλης αξίας στην περιοχή για το μέλλον. Όμως πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε για να πράξουμε ανάλογα, για να ξεφύγουμε από την κοινωνική μιζέρια.