Στην στρατηγική, ειδικά όταν είναι εθνική, δεν παίζουμε και ποτέ μ’ ένα λαό, γιατί οι αποφάσεις έχουν τεράστιες επιπτώσεις και αυτές αποτελούν ουρές, αφού συνεχίζονται και μετά τα γεγονότα. Δεν είναι τυχαίο που η στρατηγική λειτουργεί πιο πάνω από την τακτική και το επιχειρησιακό. Επίσης, όταν αυτή η στρατηγική αφορά τη γεωπολιτική υπόσταση της χώρας, όταν έχεις μόνο μια πατρίδα, δεν μπορείς να λειτουργείς κομματικά, γιατί πολύ απλά δεν στέκει. Διότι δεν είναι πια μια προεκλογική περίοδος, αλλά η διαχείριση, η στρατηγική των πόρων του λαού μας. Δεν μιλούμε, λοιπόν, για μια πατρίδα που δεν έχει συνέχεια μετά τη λήξη της, αλλά για μια σειρά από μάχες που πρέπει να δοθούν σαν μια σκυταλοδρομία που διασχίζει τις δεκαετίες και που δεν συμπίπτει με της μικρής διάρκειας εκλογικές αναμετρήσεις, ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο του πολιτεύματος. Έτσι στην στρατηγική αποφασίζουμε και πράττουμε. Δεν έχουν μεγάλη σημασία τα λόγια, αφού αυτά αφορούν τη διπλωματία. Όταν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί αποτελεσματικά τα λόγια δεν επαρκούν αν δεν συνοδεύονται από πράξεις που έρχονται να ενισχύσουν τον αγώνα της χώρας. Διότι η πατρίδα μας δεν είναι καζίνο και η ρουλέτα δεν είναι ρώσικη. Η οικονομία μας δεν είναι χρηματιστήριο και δεν το παίζεις κινέζος όταν δεν ξέρεις. Είμαστε υπεύθυνοι πριν τις ευθύνες. Είμαστε του Ελληνισμού και προστατεύουμε την πατρίδα μας και δεν πρόκειται να αφήσουμε να την παίξουν κορώνα γράμματα όσοι δεν έχουν καν νόμισμα. Θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες με στρατηγική, γιατί τα τεχνάσματα έχουν τα όριά τους.