Με την λήξη της συνεδρίασης βλέπουμε ότι πλέον υπάρχει μια θετική πορεία στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων σε επίπεδο της Ευρωομάδας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τα επόμενα βήματα της ιστορίας μας. Διότι σιγά σιγά αλλάζει το πλαίσιο κι αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τις αντιδραστικότητες που εμφανίζονται από κάθε ακραίο στοιχείο που θεωρεί ότι βλέπει τα πράγματα με το σωστό τρόπο ενώ δεν έχει πρόσβαση σε όλη τη μεγάλη εικόνα, τότε θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε σε γενικές γραμμές και να μπούμε στη φάση την εποικοδομητική όπου επιβεβαιώνουμε τα λόγια μας με τις πράξεις μας κι ανεβάζουμε πρακτικά τον πήχη της αξιοπιστίας σε σχέση με τις αρχικές διαπραγματεύσεις. Η όλη διαδικασία αλλάζει διακριτικά με μικρά βήματα αλλά σίγουρα γιατί πρέπει ν’ ανατραπεί όλο το κλίμα που έχει διαμορφωθεί πάνω στο θέμα της αξιοπιστίας. Διότι επί της ουσίας αυτό είναι το όλο θέμα για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Το πρακτικό επίπεδο μπορεί να λυθεί όταν υπάρχει πολιτική βούληση από όλες τις πλευρές. Κατά συνέπεια πρέπει κι εμείς να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει πέρα από τα κόμματα να λειτουργήσουμε ενωτικά σ’ ένα πλαίσιο που άτυπα μοιάζει ήδη με κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας διότι οι δυσκολίες δεν είναι θεωρητικές. Το κρίσιμο σημείο λοιπόν δεν είναι και τόσο το σημείο καμπής αφού αυτό έχει γίνει ήδη αλλά οι δικές μας οι ψηφοφορίες στη Βουλή των Ελλήνων. Αφού εκεί θα φανεί αν είμαστε όντως ενωμένοι επί της ουσίας μαζί. Τώρα δεν λειτουργούμε μόνο εικονικά αλλά πραγματικά. Και ακόμα και μεταξύ μας θα φανεί αν όντως θέλουμε να βοηθήσουμε την πατρίδα μας ή απλώς καθόμαστε περιμένοντας να βρεθεί κάποια λύση εξ ουρανού δίχως να συμμετέχουμε.