Θεανώ : Πες μου πάλι για το παρελθόν.
Σωτήρης: Δεν υπάρχει επανάληψη.
Θεανώ : Πες μου αυτό που γίνεται αν έχει γίνει.
Σωτήρης: Είναι το θέμα της επαναφοράς. Στην αρχή, με δυσκόλεψε.
Θεανώ : Για ποιο λόγο; Ποια ήταν η διαφορά;
Σωτήρης: Όλα είναι διαφορετικά. Οι εξαιρέσεις είναι κανόνες και οι κανόνες δεν υπάρχουν.
Θεανώ : Όλα λειτουργούν αποκλειστικά με τις αξίες;
Σωτήρης: Μόνο αυτές αντέχουν τους αιώνες.
Θεανώ : Κι όλα τα άλλα; Αλλάζουν συνεχώς;
Σωτήρης: Δεν επανέρχονται και χάνονται δίχως ν’ ‘αφήσουν ίχνη.
Θεανώ : Τι σου είπε για τα ίχνη;
Σωτήρης: Είναι τα βήματα του πνεύματος.
Θεανώ : Πώς να προσαρμοστώ όταν ακούω τέτοιες σκέψεις.
Σωτήρης: Σπάνια ακούμε σκέψεις. Κι ακόμα λιγότερο τις ακολουθούμε.
Θεανώ : Δεν ξέρω πια πού είναι τα όρια της γλώσσας.
Σωτήρης: Στον ίδιο κόμβο έως τον δεσμό.
Θεανώ : Πρέπει να σκέφτομαι κάθε πρόταση σου.
Σωτήρης: Επειδή είναι οι σκέψεις του Χρήστου…
Θεανώ : Είναι σαν να βλέπω πρώτη φορά τον κόσμο.
Σωτήρης: Και δεν περίμενες να είναι τόσο διαφορετικός.
Θεανώ : Και ιδιόμορφος!
Σωτήρης: Ούτε σοφία , ούτε λόγια. Μόνο σκέψη και λόγος.
Θεανώ : Ήταν πάντα έτσι; Από την αρχή;
Σωτήρης: Πάντα και χωρίς αρχή.
Θεανώ : Σε ποιο στάδιο είμαστε;
Σωτήρης: Μετά την ανακάλυψη και την αναγνώριση.
Θεανώ : Πριν την ανακεφαλαίωση και την ανάδραση.
Σωτήρης: Γι’ αυτά ξέρει ο Ιωάννης.
Θεανώ : Από πριν, το μετά;
Σωτήρης: Λόγω προφητείας.
Θεανώ : Τον έζησε από την αρχή;
Σωτήρης: Με την εκκίνηση της όλης διαδικασίας από παλαιά.
Θεανώ : Δεν μπορώ καν να το φανταστώ.
Σωτήρης: Κι όμως είσαι ήδη στην διαδικασία.
Θεανώ : Μετά τη διασταύρωση…
Σωτήρης: Έτσι αρχίζει η επαναφορά δίχως επανάληψη.
Θεανώ : Γιατί η πολλαπλότητα παραμένει μοναδική.