Όταν αρχίζει η παράσταση, είναι ότι έχουν τελειώσει οι πρόβες. Ό,τι και να λες μετά, είναι πια αργά, αφού δεν διορθώνεται επί της σκηνής. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία τι έκανες στις πρόβες και κατά πόσο αυτό που προετοίμασες είναι συμβατό κι έχει συνάφεια με το ρόλο που θα παίξεις στην συνέχεια. Διότι στην πρόβα, επειδή είναι όλα μεταξύ μας μπορείς να πεις ό,τι θες. Ενώ στην παράσταση, μπορείς να υποστηρίξεις μόνο το σενάριο και τίποτε άλλο. Κατά συνέπεια, πρέπει να είσαι έτοιμος να ανταπεξέλθεις στις πιέσεις του κοινού που θέλει να μάθει την αλήθεια, μέσω του θεάτρου και το οποίο δεν ενδιαφέρεται για τα παρασκήνια. Θέλει ν’ ακούσει ωραίο λόγο και όμορφες κινήσεις που του καλύπτουν τις ανάγκες του. Δεν θέλει όμως ψέμα γιατί θα είναι ακόμα εδώ και μετά την παράσταση, όταν θα έχουν σβήσει όλα τα φώτα και η μόνη σου συντροφιά θα είναι το μαύρο της σκηνής. Γιατί μετά ανάλογα με το τι έπραξες, θα έρθει ή όχι να σε δει στο καμαρίνι σου, για να δει τον άνθρωπο που έκλεψε την παράσταση με τα λόγια και την ερμηνεία του ρόλου. Αν είσαι λοιπόν συνεπής στον θίασό σου, πρέπει να προσέξεις και τους άλλους ηθοποιούς, διότι το θέατρο δεν είναι one man show. Οι ευθύνες σου δεν είναι μόνο προσωπικές, αφού αντιπροσωπεύεις ένα σύνολο που έγινε ομάδα, για να μετατραπεί με τον σκηνοθέτη σε θίασο ικανό να καινοτομήσει στην παράσταση. Δεν υπάρχουν κόλπα μετά κι όσο διαρκεί η παράσταση πρέπει ν’ αντέξεις όλα τα λάθη που δεν είχες προβλέψει. Γι’ αυτόν τον λόγο μην το ξεχνάς το όλο πλαίσιο για να εμφανιστείς χωρίς ψεγάδια.