Όταν άρχισε να γράφει το πρόσωπο
έγινε η μεταμόρφωση.
Κι είδε το βλέμμα του παρελθόντος
με τα μάτια του μέλλοντος.
Ενώ δεν τολμούσε να πει το όνομα
θα είχε γραφεί ως ανακάλυψη.
Και τώρα που το είχε γράψει
με το πρόσωπο έγινε η αναγνώριση.
Έτσι κάθε πρόσθετη πινελιά
ήταν μια ανακεφαλαίωση.
Κάτι είχε γίνει χωρίς να μπορεί να το εξηγήσει.
Ενώ πίστεψε το απίστευτο
δεν πίστευε το πιστευτό.
Έγραφε γι’ αυτόν.
Έγραφε αυτόν.
Τελείωνε η ζωή.
Άρχιζε το έργο.
Η Ανάσταση ήθελε θάνατο.
Και το χθες πέθανε
για να ζήσει το αύριο.
Μέσω του Χρόνου έγινε το θαύμα
στην Εκκλησία θα έμπαινε
η Αγία Σοφία του Θεού
με τον Χριστό
για ν’ απελευθερώσει τους πάντες από τα πάντα.