Όταν μερικοί προσπαθούν να κατηγορήσουν την Ελλάδα χρησιμοποιώντας τη Θεωρία Παιγνίων του Nash, δεν είναι μόνο άδικοι αλλά και άσχετοι. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Η επαναστατικότητα της σκέψης του Nash προέρχεται ακριβώς από το γεγονός ότι κατάφερε να γενικεύσει τη θεωρία του von Neumann και του Morgenstern που αφορά παίγνια μηδενικού αθροίσματος. Αυτό είναι το πλαίσιο του βιβλίου του Theory of Games and Economic Behavior. Κι εκεί εξετάζουν τα συνεργατικά παίγνια που βασίζονται στην έννοια της συμμαχίας μεταξύ των παικτών. Ενώ ο Nash επινόησε την έννοια της ισορροπίας όταν δεν υπάρχει καμία συνεργασία κι ο κάθε παίκτης λειτουργεί ανεξάρτητα. Πιο σημαντικό ακόμα, είναι ότι η προσέγγιση του Nash δεν κάνει απλώς τη διαφορά αλλά γενικεύει και τη συνεργατική περίπτωση. Μετά από αυτή την πλάγια σκέψη με τη χρήση αρχικά του θεωρήματος του Kakutani και στη συνέχεια του θεωρήματος του Brouwer, απέδειξε ότι κάθε πεπερασμένο παίγνιο έχει ένα σημείο ισορροπίας. Και αυτό ονομάστηκε προς τιμή του ισορροπία του Nash. Κατά συνέπεια σενάρια που αναλύουν τη συμπεριφορά της Ελλάδας για να την κατηγορήσουν χρησιμοποιώντας τη θεωρία παιγνίων, είναι απαράδεκτα γιατί αποτελούν βρισιά και για την Ελλάδα και για τον Nash που πέθανε πρόσφατα. Γιατί μάλλον ξέχασαν ότι υπάρχουν Έλληνες του Ελληνισμού που δεν γονατίζουν και που διαβάζουν τον Nash για να σκεφτούν στρατηγικά και να λύσουν προβλήματα και όχι να αναλύσουν τεχνητά σενάρια ρητορικής.