Είδαν από μακριά τον μαύρο μονομάχο.
Κι ακόμα είχαν στο μυαλό τους το κατόρθωμά του.
Εκείνοι ήταν πέντε κι αποφάσισαν να του επιτεθούν μαζί
για να τον εξοντώσουν.
Κατέβηκαν κι οι πέντε για να τον σκοτώσουν.
Όταν τους αντιλήφθηκε, δεν έκανε καμία κίνηση.
Κάθισε ακίνητος στην γωνιά που είχε επιλέξει.
Περίμεναν να φοβηθεί και να το βάλει στα πόδια
όμως η στάση του, τους εκνεύρισε κι όρμηξαν στο κέντρο.
Ήταν αναμενόμενο.
Έτσι δεν απάντησε, δεν πιρούνιασε τον ίππο.
Αλλά πήρε την ασπίδα του.
Κι όταν δεν μπορούσαν πια να στρίψουν λόγω της ορμής του
έκανε μια πλάγια αντεπίθεση.
Σικελική άμυνα.
Βαριάντα του δράκου.
Και λάβωσε θανάσιμα την πτέρυγα του Βασιλιά.
Οι άλλοι ξαφνιάστηκαν και πέρασαν στη γωνία.
Τότε ο μαύρος έτρεξε πάνω τους
και πρόφτασε τους τελευταίους που αποκεφάλισε με το σπαθί του
και ξετίναξε με το κοντάρι.
Οι άλλοι δύο επέστρεψαν ακόμα πιο αγριεμένοι χωρίς να δουν
ότι είχε και δεύτερο κοντάρι που κρατούσε σαν τον Απόστολο Ανδρέα
κι όταν πέρασε ανάμεσά τους απέφυγε τα σπαθιά τους και τους κάρφωσε
ταυτόχρονα.