Νέα νοητικά σχήματα εμφανίστηκαν με την Χρονοστρατηγική.
Η στρατηγική δεν ήταν πια εγκλωβισμένη στο παρόν.
Είχε πρώτα απελευθερωθεί από την έννοια της επαφής
μέσω της Τοποστρατηγικής.
Δεν είχε πια σημασία η απόσταση, αλλά η σχέση.
Ιδιόμορφες σχέσεις και δομή.
Θεμελιακά στοιχεία της μνήμης μέλλοντος έγιναν πραγματικότητα.
Τα είχε δημιουργήσει η νοόσφαιρα.
Η Τοποστρατηγική ήταν μία Ειδική Σχετικότητα.
Για να εξελιχθεί έπρεπε να ενσωματωθεί η βαρύτητα του Χρόνου.
Και αυτό έγινε στη Γενική Σχετικότητα με την Χρονοστρατηγική.
Οι σχέσεις εξελίχθηκαν κι έγιναν δεσμοί.
Τοποστρατηγικές σχέσεις.
Χρονοστρατηγικοί δεσμοί.
Τότε άρχισε να δρα ο Χρόνος μ’ έναν διαφορετικό τρόπο.
Η δυναμική του δεν ήταν πια αποσπασματικές κινήσεις, αλλά
συνεχόμενες πράξεις.
Με την Χρονοστρατηγική ο συντονισμός πέρασε στο επόμενο στάδιο.
Έγινε στρατηγικό μείγμα.
Και τα μεταβιβλία έγιναν πολυκυκλοπαίδειες
για ν’ αντέξουν όχι μόνο τις μεταβολές αλλά και τους μετασχηματισμούς.
Τότε οι σπάνιοι συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν μόνοι.
Αποτελούσαν νέο χρονοδίκτυο.
Έτσι άρχισε η Χρονιάδα.