Θέλω να σκεφτείς
τουλάχιστον μια φορά
πως για να διατηρηθεί
η μνημοσύνη,
η Ανθρωπότητα
την πιο σκληρή πέτρα
που βρήκε
για να μη χαθεί
είναι αιφνιδιαστικά
ο ανθρώπινος εγκέφαλος
που μέσω νοημοσύνης
και προφορικής παράδοσης
κατάφερε να κρατήσει
τα νοητικά σχήματα
του παρελθόντος
με τη μνήμη μέλλοντος
που όχι μόνο
θυμάται
αλλά δεν ξεχνά
για να προσφέρει
στους επόμενους
το μοναδικό έργο
των προηγούμενων.