Η συνέχεια της παράδοσης
από την ρωμαϊκή εποχή
εμφανίζεται με τον Διγενή
και με τον τίτλο του
αφού οι φρουροί των συνόρων
ονομαζόντουσαν
milites limitanei
όμως ο Ακρίτης
ήταν κάτι παραπάνω
αφού στην ουσία λειτουργούσε
ως ημι – ανεξάρτητος αρχηγός
στα όρια της Αυτοκρατορίας
και άνηκε σε αυτό το θεσμό
που προστάτεψε για αιώνες
όλο το Βυζάντιο
από τους κατακτητές
έως την εγκατάλειψή του
κι αν ο Ηράκλειος
προσπάθησε να τον επαναφέρει
δεν κατάφερε
να αποφύγει τη φθορά
λόγω μισθοφόρων
ενώ ο Διγενής Ακρίτης
ήταν το ιδανικό.