Ο Πρόεδρος της Κύπρου ακολούθησε με συνέπεια την απόφαση της Κύπρου για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Δεν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια διπλωματική γλώσσα για να εκφραστεί περί του θέματος. Μίλησε με ξεκάθαρο τρόπο για συγκεκριμένη αλληλεγγύη με τον αρμενικό λαό. Εξάλλου πώς θα γινόταν αλλιώς αφού οι Αρμένιοι είναι μια από τις πέντε κοινότητες της Κύπρου. Έκανε μάλιστα αναφορά στους Αρμένιους πρόσφυγες που έφυγαν από τη Σιλεσία λόγω της Γενοκτονίας και ήρθαν να βρουν καταφύγιο στην Κύπρο πριν εκατό χρόνια. Διευκρινίζει ότι είχαν υποστεί το μίσος και τον λοιμό. Κατά συνέπεια, είπε ότι είναι φυσιολογικό για την Αρμενία και την Κύπρο να είναι δύο χώρες ενωμένες, δύο λαοί ενωμένοι για να καταγγείλουν τους θύτες της Γενοκτονίας. Υπενθύμισε μάλιστα ότι η Κύπρος είναι η πρώτη χώρα της Ευρώπης και η δεύτερη παγκοσμίως που αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων. Η πρώτη χώρα ήταν η Ουρουγουάη το 1965 και η δεύτερη η Κύπρος το 1982. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η χρήση της έκφρασης «urbi et orbi» για να δηλωθεί το γεγονός ότι πρέπει να γίνει παντού γνωστό ότι ένα έγκλημα δεν μπορεί να παραμείνει χωρίς τιμωρία αφού υπάρχει η δικαιοσύνη των ανθρώπων που λειτουργεί ως υλοποίηση της συνείδησης της Ανθρωπότητας. Επισήμαινε επίσης ότι το μέλλον φαίνεται και από την δράση των επιζώντων της Γενοκτονίας αφού δείχνουν το χειροπιαστό παράδειγμα του αγώνα. Εδώ έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι η Κύπρος έχει Κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες που έχει προκαλέσει ο ίδιος θύτης της Γενοκτονίας.