Μονόχρωμο κράμα
είναι η αρμονία
που πέτυχε
κι έδεσε καλά
τον κόμβο
με τον δεσμό
για τη μοιρασιά
της ουσίας
όταν το πρέπον
είναι η δράση
της κεντρικής
συμμετρίας
για να ζήσει
το συμπληρωματικό
με τις διαφορές
που έγιναν
μόνο μια
που κάνει
και τη διαφορά
όχι μόνο
της στιγμής
αλλά της ζωής
που ξέρει
για τη συνέχεια.