Με το χέρι
της ανάγκης
ένιωσες τη λαβή
σαν να ήταν
χειρολαβή
ενός σπαθιού
που είχε
σπάσει τα όνειρα
για να χαράξει
όσο πιο βαθιά
μπορούσε
με τα δάκτυλα
τα γράμματα
που είχε δει
στο κεφάλαιο
του Ουγκώ
για να θυμηθεί
την ουσία
που έσταζε
σαν κερί
στο ιερό
γεμάτο
μνήμες
μέλλοντος.