Αν είναι τόσο σημαντική η επέτειος για τα εκατό χρόνια της γενοκτονίας των Αρμενίων δεν είναι λόγω μιας τοπικής αντιπαράθεσης, όπως θέλει να το παρουσιάσει ο τουρκικός φορέας. Η Γενοκτονία των Αρμενίων δεν αφορά μόνο τους Αρμένιους, όχι λόγω της ύπαρξης της τριάδας Γενοκτονιών, αλλά επειδή η Αρμενοσύνη την ώρα της Γενοκτονίας λειτούργησε ως εκπρόσωπος της Ανθρωπότητας. Γι’ αυτόν τον λόγο η Γενοκτονία είναι ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας κι όχι μόνο κατά της Αρμενίας. Αν η Γενοκτονία των Αρμενίων μάς αγγίζει, οφείλεται λοιπόν στο γεγονός ότι ανήκουμε στην Ανθρωπότητα. Διότι αυτή χτύπησε ο γενοκτόνος όταν προσπάθησε να αφανίσει όλους τους Αρμένιους και την Αρμενοσύνη μέσω της πολιτισμικής καταστροφής. Η Αρμενοσύνη θα μπορούσε να είχε υποκύψει και να είχε εξαφανιστεί όμως αντιστάθηκε και ως εκπρόσωπος της Ανθρωπότητας, άρχισε τον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας σε όλο τον κόσμο, έτσι ώστε να ασκηθεί μια συνολική πίεση πάνω στον γενοκτόνο που συνεχίζει να αρνείται το έγκλημά του μετά από τόσες δεκαετίες. Στην ουσία η Αρμενοσύνη δείχνει και το μονοπάτι αυτής της σταυροφορίας για τους Δίκαιους και τους αθώους που δεν εγκατέλειψαν ποτέ αυτόν τον αγώνα για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Δεν πρόκειται για μια λεπτομέρεια το θέμα της Γενοκτονίας αλλά για την πιο σκληρή αντιπαράθεση που ζει η Ανθρωπότητα με τη βαρβαρότητα, η μνήμη με τη λήθη, η ουσία με την εξουσία.