Όταν ο Καμύ έγραφε για τη Μεσόγειο,
όταν έλεγε για τα χέρια των ανθρώπων
κανείς δεν καταλάβαινε τι εννοούσε.
Έπρεπε να ζήσουμε το άγγιγμα
για να νιώσουμε τη χαρά
της μοιρασιάς του πόνου.
Μόνο μετά, μπορέσαμε να πεθάνουμε
όπως έπρεπε.
Μόνο μετά, ξαναζήσαμε μαζί
με το χάδι και το φιλί.