Το θέατρο περίμενε τους αγνώστους.
Οι αιώνες όμως περνούσαν.
Κανείς πια δεν ερχόταν να το δει.
Δεν είχε την αξία του παρελθόντος.
Είχε πεθάνει στην άκρη του ουρανού
όπως το κύμα της θάλασσας
κι όταν ήρθαν οι άγνωστοι για να ζήσουν
και πάλι το σήκωσαν στους ώμους τους
για να το θάψουν μέσα στη μνήμη.