Ο Θρύλος μας γεννήθηκε στη γη
με το γαλάζιο λευκό
όταν μου έδωσες το χέρι
κάτω από τον αετό
με της ζωής σου τη γραμμή.

Για σένα έκλεψα
το φως από τον ουρανό
σε σένα χάραξα
το πεπρωμένο το κρυφό.

Με την παλάμη πάντα ανοιχτή
κάτω από την ξαστεριά
σου διάβασα το μεσημέρι
πάνω από την αμμουδιά
για της καρδιάς σου τη γραμμή.

Τη θάλασσα την σήκωσα μετά
και φίλησε τον κεραυνό
λες κι ήταν πάλι καλοκαίρι
για να βραχεί το δειλινό
να ξεχειλίσει η καρδιά.