19097 - Λύγισα το διάστημα. (τραγούδι)
Ν. Λυγερός
Όταν με φίλησες δεν έγειρα
ανάμεσα στα κρεμασμένα όνειρα
και ένιωσες την καινή ψυχή
να διασχίζει το κορμί.
Και η ζωή στη διασταύρωση
αναγεννήθηκε σαν διακλάδωση
κι αλλάξαμε διάσταση
με την κρυφή αντίσταση.
Λύγισα το διάστημα
σήκωσα το ανάστημα
έσπασα τη ζωή για σένα
κι έδεσα την ψυχή σε σένα.
Μα τώρα η πολύτιμη στιγμή
έγινε άλλος κόσμος πάνω στη χορδή
που παίζει μόνο με το σώμα
γιατί δεν ξέχασε το στόμα.