Μαθητής : Δεν καταλαβαίνω ακριβώς την έννοια της ψυχοδοσίας, Δάσκαλε.
Δάσκαλος : Τι σε ενοχλεί, μαθητή;
Μαθητής : Δεν μπορώ να φανταστώ πώς δίνεις την ψυχή σου.
Δάσκαλος : Επειδή είναι μοναδική;
Μαθητής : Μάλλον. Γι’ αυτό δεν μπορώ να το κατανοήσω.
Δάσκαλος : Κι όμως βλέπεις πώς λειτουργεί η αιμοδοσία.
Μαθητής : Σωστά.
Δάσκαλος : Αλλά το αίμα σου δεν είναι μοναδικό!
Μαθητής : Μπορεί. Δεν ξέρω ακριβώς.
Δάσκαλος : Μόνο που δέχεσαι τo παράδοξο.
Μαθητής : Χωρίς να το επιλύσω.
Δάσκαλος : Υπάρχουν λαοί που πιστεύουν στην μετενσάρκωση.
Μαθητής : Και στην μετεμψύχωση, μάλιστα.
Δάσκαλος : Που σημαίνει ότι γι’ αυτούς η ψυχή αλλάζει σώμα.
Μαθητής : Ακόμα και υπόβαθρο. Αλλά παραμένει μία.
Δάσκαλος : Είναι λόγω έλλειψης φαντασίας.
Μαθητής : Δηλαδή δεν φταίμε εμείς αλλά η φαντασία μας.
Δάσκαλος : Η ψυχοδοσία είναι η ικανότητα να δίνεις την ψυχή σου σε πολλούς ανθρώπους.
Μαθητής : Και να γίνεται κράμα ψυχών.
Δάσκαλος : Και αυτό να είναι η καινή ψυχή!
Μαθητής : Γίνεται πολλαπλασιασμός.
Δάσκαλος : Από την ίδια ουσία.
Μαθητής : Μα πώς να ονομαστεί αυτό;
Δάσκαλος : Ομαδολογία.