Είσαι κομμάτι ουρανού
που έπεσε στη γη
να κλείσει την πληγή
ενός καμένου δειλινού.

Με σένα ζει το παρελθόν
γιατί πήρες από τον Άδη
και το πιο μαύρο σκοτάδι
για να φέρεις φως στο παρόν.

Σε φίλησα την χαραυγή
να ξεδιψάσει το κορμί
και πέταξα με τον δεσμό
στον κάθετο ωκεανό.

Κατάδυση στον ουρανό
μετέτρεψες την Άβυσσο
σε φωτεινό παράδεισο
με πέτρινο ωκεανό.

Μέλλον έβαλες στη ζωή
για να μην σε χάσω
για να μην ξεχάσω
μνήμη έχυσες στη ψυχή.