18931 - Κομμάτι ουρανού. (τραγούδι)
Ν. Λυγερός
Είσαι κομμάτι ουρανού
που έπεσε στη γη
να κλείσει την πληγή
ενός καμένου δειλινού.
Με σένα ζει το παρελθόν
γιατί πήρες από τον Άδη
και το πιο μαύρο σκοτάδι
για να φέρεις φως στο παρόν.
Γι’ αυτό σου έδωσα
φιλί αθανασίας
και δεν παρέδωσα
στιγμή ελευθερίας!
Κατάδυση στον ουρανό
μετέτρεψες την Άβυσσο
σε φωτεινό παράδεισο
με πέτρινο ωκεανό.
Mέλλον έβαλες στη ζωή
για να μην σε χάσω
για να μην ξεχάσω
μνήμη έχυσες στη ψυχή.