Lumin

“Αν ο ζωγράφος θέλει να δει ομορφιές ικανές να του εμπνεύσουν την αγάπη, έχει τη δυνατότητα να τις δημιουργήσει και αν θέλει να δει πράγματα τερατώδη που προκαλούν φόβο ή φάρσα για να προκαλέσει γέλιο ή ακόμα καλύτερα να εμπνεύσουν τον οίκτο,   εναπόκειται στον Δάσκαλο τους και Θεό”.

Olric

Πιστεύεις ότι μιλάει για μας;

Lumin

Αυτό δεν σηκώνει καμία αμφιβολία!

Olric

Μόνο που σε ποια κατηγορία είμαστε;

Lumin

Δεν το ξέρεις;

Olric

Φοβάμαι πως ναι.

Lumin

Τότε γιατί ρωτάς;

Olric

Ήταν ένα πείραμα σκέψης. Χρόνος. Νομίζω ότι είναι περιστασιακό.

Lumin

Αυτό δεν είναι λάθος!

Olric

Είμαι λοιπόν στο σωστό;

Lumin

Έχεις μιλήσει στον Δάσκαλο;

Olric

Όχι ακόμα.

Lumin

Τι περιμένεις, αφού σε απασχολεί;

Olric

Να είναι μόνος…

Lumin

Ο Δάσκαλος είναι πάντα μόνος, το ξέρεις καλά.

Olric

Νοητικά, ναι. Ήθελα να πω σωματικά.

Lumin

Αυτό δεν πρέπει να σε απασχολεί. Χρόνος. Το σωματικό δεν είχε ποτέ σημασία για τον Δάσκαλο.

Olric

Η φιλία μας το αποδεικνύει…

Lumin

Είναι αυτό ίσως που σ’ απασχολεί;

Olric, χωρίς σιγουριά.

Το πιστεύεις πραγματικά;

Lumin

Κοιτάζοντας σε, δεν μπορώ ν’ αντισταθώ.

Olric

Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που τον ωθεί να είναι φίλος μας.

Lumin

Τίποτα δεν αναγκάζει τον Δάσκαλο να το κάνει. Είναι σε υπερβολικό βαθμό ελεύθερος.

Olric

Η ανάγκη;

Lumin

Η ανάγκη της ανθρωπιάς. Σιωπή. Αλλά πρόσεξε περισσότερο αυτή τη φράση.

Olric

Ποια;

Κοιτάζει το χειρόγραφο που του δίνει ο Lumin.

“Ο ζωγράφος που δουλεύει από συνήθεια και χωρίς προσπάθεια, χωρίς να εξηγεί τα πράγματα είναι όπως ο καθρέφτης που παραμορφώνει από μόνος του ό,τι βρεθεί μπροστά του, χωρίς να το συνειδητοποιεί.” Χρόνος. Πρόκειται για τον μαθητευόμενο;

Lumin

Δεν το νομίζω.

Olric

Κι όμως βρίσκω ότι είναι ακριβώς το παρτραίτο του.

Lumin

Ο μαθητευόμενος δεν ζωγραφίζει ακόμα.

Olric

Αλλά όταν θα το κάνει, θα είναι έτσι.

Lumin

Τι κάνεις με τη θέληση του Δασκάλου;

Olric

Δεν ξέρω αν ο μαθητευόμενος έχει το απαιτούμενο επίδεδο.

Lumin

Τότε είναι ίσως ο λόγος της πρόσκλησης!

Olric

Λες και τα τέρατα θα μπορούσαν να διδάξουν!

Lumin

Είναι ικανά να πεθάνουν!

Olric

Δεν είναι το ίδιο πράγμα!

Lumin

Και γιατί λοιπόν;

Olric

Γιατί αυτή η διδασκαλία είναι μοναδική.

Lumin

Δεν είναι ο σκοπός της διδασκαλίας να είναι μοναδική.

Olric

Ποιοι μπορούν να διδάξουν τα τέρατα στους ανθρώπους;

Lumin

Πώς να γίνουν ανθρώπινοι!

Olric

Μα είναι τερατώδες!

Lumin, χαμογελώντας.

Ακριβώς!

Φτάνουν εκείνη την στιγμή στη σκηνή ο Emery κι ο Numance. Ο τελευταίος τραβιέται από το χέρι.

Emery

Εμπρός, έλα! Είναι εδώ!

Numance

Ποίοι λοιπόν;

Emery

Ο Lumin κι ο Olric !

Numance

Αλήθεια;

Ο Lumin κι ο Olric πάνε να τους συναντήσουν.

Δεν φύγατε;

Olric

Σας περιμέναμε!

Emery

Βλέπεις ότι δεν είμαστε μόνοι!

Numance

Αλλά είναι άσχημοι σαν εμάς…

Olric, κοιτώνας τον Lumin.

Nα!

Lumin

Η φρίκη είναι ανθρώπινη.

Emery

Τι σημασία έχουν όλα αυτά θα γίνουμε τα μοντέλα του Δασκάλου.

Numance

Είναι ασυγκράτητος.

Olric

Θα πρέπει να περάσoυμε από τον μαθητευόμενο.

Emery, απογοητευμένος.

Αλήθεια;

Numance

Ο παράδεισος είναι αβέβαιος, αλλά όχι το καθαρτήριο. Χρόνος.

Emery

Είστε σίγουροι;

Olric

Αυτό που σκεφτόμαστε με τον Lumin.

Numance

Δεν είσαι περισσότερο περήφανος τώρα…

Emery

Δεν θα είμαστε μοντέλα. Σιωπή. Θα μπορούσαμε ίσως να προτείνουμε να είμαστε καρικατούρες. Σιωπή.

Olric

Είμαστε ήδη ζωντανές καρικατούρες!

Numance

Αυτό δεν σου αρκεί;

Emery

Όχι! Βεβαίως κι όχι. Χρόνος. Θα έπρεπε να μας αποθανατίσουν.

Olric

Δεν θα προτιμούσες η ασχήμια μας να περιοριζόταν σε αυτή την εποχή;

Numance

Είμαστε ήδη πάρα πολύ σε αυτή.

Emery

Αλλά έχουμε τη θέση στο μέλλον!

Olric

Έχουμε ήδη δυσκολίες στο παρόν… Τότε…

Lumin

Ακόμα κι αν ο  Emery δεν χρησιμοποιεί την σωστή μέθοδο, η ιδέα του δεν είναι τόσο παράλογη όσο φαίνεται.

Emery

Επιτέλους κάποιος που καταλαβαίνει την μεγαλοφυΐα μου. Χρόνος. Μιλούσες σοβαρά, έτσι δεν είναι; Σιωπή.

Φαίνεται ανήσυχος.

Lumin, σκεπτικός.

Ναι, το πιστεύω…

Μακρά σιωπή.