Τα εθνικά θέματα δεν είναι απλώς για λόγους, ειδικά αν είναι πολιτικοί. Τα εθνικά θέματα θέλουν πράξεις, όχι λόγω εθνικισμού, αλλά ανθρωπιάς, διότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, γιατί η κοινωνία τούς ξέχασε, ενώ ανήκουν στο έθνος και στην ιστορίας μας, ενώ η γη τους είναι κατεχόμενη από τη βαρβαρότητα. Κι αν μερικοί από τους δικούς μας επέλεξαν να ζήσουν ευτυχισμένοι μέσα στη λήθη, αυτό δεν ισχύει για τον Ελληνισμό, που δεν αφήνει κανέναν πίσω. Γι’ αυτόν το λόγο, δεν μας εντυπωσιάζουν οι ομιλίες, αφού ξέρουμε τη συνέχεια. Παρακολουθούμε το έργο και ακολουθούμε τους ανθρώπους. Δεν πιστεύουμε στους θεσμούς, που απλώς κοιτάζουν την πραγματικότητα, χωρίς να παράγουν κανένα έργο, γιατί θεωρούν ότι είναι αδύνατο. Αφού δεν γνωρίζουν μετά από τόσους αιώνες ότι μόνο οι ουτοπίες δημιουργούν πραγματικότητες. Κατά συνέπεια, δεν ακούμε τίποτα, μόνο βλέπουμε την αλήθεια της πράξης. Με αυτά τα κριτήρια πορευόμαστε, γιατί είμαστε η συνέχεια της Επανάστασης, γιατί η επέτειος δεν είναι μόνο συμβολική για μας. Και οι ήρωες δεν είναι μόνο μερικές σειρές στα βιβλία ιστορίας, αλλά παραδείγματα για τη ζωή μας, που δεν είναι μόνο ύπαρξη, γιατί έχουμε αποβάλει τα κοινωνικά απόβλητα που καθυστερούν την ανέλιξη των ανθρώπων, ενώ αυτή είναι απαραίτητη για την Ανθρωπότητα και τον Χρόνο. Σε αυτό το πλαίσιο κινείται ο Ελληνισμός κι όχι στα λόγια που δεν αγγίζουν ούτε τους μαθητές, ούτε τους ψηφοφόρους.