Με την τελειότητα στο νου
η πορεία μας είναι
το πρέπον και όχι το πρέπει
γιατί υπηρετούμε
μόνο την ανάγκη
κι όχι τις ανάγκες μας
αφού ξέρουμε
ότι η συζωή μόνο
παράγει μεταχαρά
κι αν πιάσουμε
τα κομμάτια του έργου
θα αντιληφθούμε
ότι συνδέονται
σαν ένα ψηφιδωτό
που οργανώθηκε
με τη νοητική
στρατηγική
που είναι ικανή
να δει το αόρατο
για να δημιουργήσει
με την επινόηση
το επόμενο στάδιο
που ξεπερνά
τα δεσμά
μέσω των δεσμών.