Όταν είσαι στη Θράκη είναι απαράδεκτο να μην μιλάς για τον ζεόλιθο που θα αλλάξει τα δεδομένα της μιζέριας, είναι απαράδεκτο να μην αναφερθείς στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, να μην προωθήσεις την ενεργοποίηση του τρένου. Γιατί αν νιώθεις τους Θρακιώτες και τους αγαπάς πραγματικά, πρέπει να ξέρεις ότι όταν ήταν παιδιά χωρίς γνώσεις, το μόνο που ήθελαν ήταν να φύγουν από τη Θράκη, όμως με την πάροδο του Χρόνου και με την παρέμβαση των Δασκάλων, πολλά από αυτά τα αθώα παιδιά έγιναν Δίκαιοι που προστατεύουν τη Θράκη, που την θέλουν ελεύθερη και όχι στο περιθώριο. Γιατί ξέρουν για την αξία της και πώς συνδέεται με το Βυζάντιο. Έτσι όταν βρίσκεσαι στη Θράκη, θέλω να σκεφτείς ότι πολλοί είναι δικοί σου, γιατί ξέρουν ότι παλεύεις για τα δικαιώματα του Ελληνισμού, γιατί ξέρουν πόσο αγαπάς τα κάστρα και την ιστορία, γιατί γνωρίζουν ότι για σένα τα μουσεία δεν είναι νεκρά. Επειδή η Θράκη έχει παράδοση για την προστασία του Ελληνισμού κι αν μερικοί έπεσαν στην παγίδα του ραγιαδισμού, είναι απλώς γιατί δεν έβλεπαν τις προοπτικές που έχει ο τόπος τους. Αλλά τώρα δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία. Διότι ξέρουμε για το μέγεθος και την ποιότητα του ζεόλιθου. Και οι Θρακιώτες περιμένουν πώς και πώς την τελική άδεια για ν’ αρχίσει η εξόρυξη του ελληνικού ζεόλιθου. Για ν’ απαλλαγούν από άλλες απαράδεκτες πιέσεις και να δουν με τα μάτια τους ότι η Θράκη ανήκει στο μέλλον της Ελλάδας. Χάρη στους ανθρώπους που το παλεύουν από τότε που ξύπνησαν.