Όταν τρώμε
στον φίλο μας
τον Αρμένη
δεν χαιρόμαστε
μόνο επειδή
μας προσέχει
αλλά περισσότερο
γιατί τον βλέπουμε
ζωντανό
να συνεχίζει
ακάθεκτος
το έργο
των δικών του
για να ζήσουν
τα παιδιά του
ελεύθερα
ακόμα κι αν ο θύτης
δεν αναγνώρισε
τη γενοκτονία
όμως εμείς συνεχίζουμε
μαζί με το φίλο μας
και πίνουμε στην υγειά του
το ρόδι μας.