Η κιθάρα του Φώτη
ακούστηκε απαλά
ενώ τα παιχνίδια
ήταν απαγορευμένα
από καιρό τώρα
αλλά το μαγαζί
γέμισε με νότες
αλλά και με χαρά
αφού μοιράστηκε
το αγνό πάθος
μιας εσωτερικής μουσικής
που αγκαλιάζει
τους ανθρώπους
δίχως προκαταλήψεις
γιατί ανήκει
στην Ανθρωπότητα
και τον Χρόνο
κι όχι στα κοινωνικά
της αδιαφορίας
και της λήθης.