Μετά την εικονομαχία
όλοι αισθάνθηκαν
ότι έπρεπε να είναι
ακόμα πιο υπεύθυνοι
σε σχέση με τη μνήμη
δηλαδή με τα ίχνη
που έπρεπε να αφήσει
ακόμα και η μουσική
γιατί αλλιώς η μάχη
θα είχε μια εκδοχή
που θα έσβηνε
την ύπαρξή μας
γιατί δεν έπρεπε
να επηρεαστούμε
αρνητικά από θρησκεία
που δεν ήθελε
τις εικόνες
κι ούτε από αυτούς
που ήθελαν να βάλουν
άλλες στη θέση τους
που δεν είχαν πια
καμιά σχέση με την πίστη μας.