17714 - Διάλογος Διαλογισμού. (με Ε. Χαριτίδου)
Ν. Λυγερός, Ε. Χαριτίδου
Μαθήτρια : Το κοινό όραμα του Βούδα, του Σωκράτη, του Χριστού είναι η ελευθερία;
Δάσκαλος: Η απελευθέρωση για τους άλλους, οι ίδιοι ήταν ήδη ελεύθεροι.
Μαθήτρια : Και το όραμα του ανθρώπου είναι η απελευθέρωση από τα βάρβαρα δεσμά κάθε κοινωνίας.
Δάσκαλος: Είναι η εκμάθηση μέσω της Διδασκαλίας.
Μαθήτρια : Και αυτή γίνεται, αφήνοντας νου και καρδιά να πράξουν ό,τι είναι ανάγκη για τον άλλο μέχρι την τελειότητα.
Δάσκαλος: Είναι σωστό ως σκέψη.
Μαθήτρια : Να μας διδάξουν δηλαδή πώς να απελευθερωθούμε;
Δάσκαλος: Σωστά!
Μαθήτρια : Ή να μάθουμε να απελευθερωνόμαστε από μόνοι μας.
Δάσκαλος: Όχι, για να ξέρετε πώς να παραμείνετε ελεύθεροι.
Μαθήτρια : Άρα πρώτα μας δείχνετε ποια είναι τα δεσμά.
Δάσκαλος: Πάντα.
Μαθήτρια : Και μετά τι είναι οι δεσμοί, για τη συνέχεια των άλλων.
Δάσκαλος: Είναι τα βήματα της πολυκυκλικότητας.
Μαθήτρια : Νομίζω πως το έχω, Δάσκαλε.
Δάσκαλος: Έχεις δίκιο, μαθήτρια.
Μαθήτρια : Να ναι καλά το φως.
Δάσκαλος: Με την Ανθρωπότητα και το Χρόνο.