Έτσι είχε αρχίσει ο πόλεμος των εγκεφάλων.
Μετά την ανάσταση.
Ανατροφοδότηση του πίνακα.
Δίχως νέες εντολές.
Γενικευμένος αλτρουισμός.
Θεωρία νοητικών σχημάτων.
Οι κοινωνίες μισούσαν τα βιβλία.
Προσπαθούσαν να εκφυλίσουν και το διαδίκτυο.
Θεωρούσαν ότι οι βιβλιοθήκες ήταν οίκοι ανοχής.
Κι αποφάσισαν να τις απαγορεύσουν.
Έτσι έγιναν παράνομες.
Γιατί οι άνθρωποι δεν άντεχαν αυτόν το νόμο.
Δεν ήταν ανθρώπινος και τον απέρριψαν.
Όμως τα συστήματα προσπαθούσαν να τον επιβάλλουν παντού.
Κι όταν έπιαναν έναν άνθρωπο να διαβάζει του έκαναν πλύση εγκεφάλου.
Του αφαιρούσαν τη μνήμη.
Για να ξεχάσει τα πάντα.
Έχανε τα λόγια, έχανε τις σκέψεις του.
Και στιγμάτιζε τη νοημοσύνη του για να μην μπορεί να ξαναδιαβάζει.
Νοοκτονία.
Ένα νέο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
Στην αρχή ακολούθησαν τις φάσεις που είχε περιγράψει ο Stanton.
Μόνο που δεν υπήρχε ακόμα κάποιος σαν τον Lemkin.
Οι άνθρωποι ξαφνιάστηκαν από αυτή την απόφαση.
Και στη συνέχεια από τις καταδίκες
Τουλάχιστον αυτοί που το αντιλήφθηκαν.
Γιατί οι περισσότεροι μετατράπηκαν σε θύματα.
Ελάχιστοι ήταν αυτοί που άντεξαν.
Και οι κοινωνίες τους ονόμασαν τέρατα.
Σαν τους σελιδοδείκτες ζούσαν ανάμεσα στα βιβλία από την αρχή.
Ήξεραν μάλιστα και να τα δημιουργούν.
Διάβαζαν τους νεκρούς και έγραφαν για τους αγέννητους.
Ήταν αυτοί που δεν υπήρχαν στο παρελθόν.
Ενώ ήταν αυτοί που θα υπάρχουν στο μέλλον.
Η νοοκτονία δεν ήταν ένας πόλεμος.
Ήταν σαν την γενοκτονία μια συστηματική καταστροφή.
Στην αρχή τα συστήματα απαγόρευσαν τους εκδότες.
Ήταν πιο εύκολο από τους συγγραφείς.
Έτσι οι τελευταίοι δεν μπορούσαν πια να εκδώσουν τα βιβλία τους.
Ήθελαν τα συστήματα να εκφυλίσουν ακόμα και τη συγγραφή.
Άφησαν τις εφημερίδες και τα περιοδικά για να μη γίνουν αντιληπτοί.
Όμως στις φυλλάδες πλήρωναν ήδη ραγιάδες για να καταδικάσουν τα βιβλία.
Χρησιμοποιούσαν τη λέξη βιβλιογραφία σαν την πορνογραφία.
Και τα άτομα που ακολουθούσαν μόνο το πρέπει, το ενίσχυσαν.
Το βιβλίο είχε γίνει χυδαίο κι η ανάγνωση αισχρή.